Płyta fundamentowa – jak powstaje krok po kroku? Warstwy i parametry

Zastanawiasz się, jak powstaje płyta fundamentowa? W poniższym artykule, omówimy ten aspekt dość dokładnie.

Płyta fundamentowa – warstwy

Warstwy płyty fundamentowej najczęściej wykonane są w następujący sposób. Najpierw zaczynamy od podbudowy mechanicznej z zagęszczonego kruszywa, na przykład ze żwiru. Następnie sypiemy piasek bądź pospółkę, którą należy ubić. Zazwyczaj ma ona od piętnastu do trzydziestu centymetrów grubości.

Kolejnym krokiem jest Izolacja termiczna, wykonana na przykład ze styropianu, którego grubość wynosi również od piętnastu do trzydziestu centymetrów. Razem z integralną izolacją krawędziową, bardzo często można spotkać się z wykładaniem folii izolacyjnej pod styropian. Później jest betonowa płyta o grubości od dwunastu do około dwudziestu centymetrów. Zbrojona powinna być zarówno od dołu, jak i od góry.

Następnie można wylać wylewkę samopoziomującą, lecz nie jest to konieczny krok i można go pominąć. Na końcu wylewana jest posadzka. Pospółka, która jest warstwą pierwszą, zostaje wykonana następująco, po zrobieniu  odpowiednich rozmiarów dziury. Zgarniamy humus, a piach, który został się na dnie, musi zostać zagęszczony podwójnie. Bardzo istotne jest, by całość uzyskała odpowiednią twardość.

Co dalej?

Jak wiadomo, piach jest materiałem nasiąkliwym, więc od betonu warto go oddzielić. Można to zrobić na przykład warstwą izolacji wykonaną z czarnej folii. Następną warstwą może być tutaj tak zwany chudziak, czyli cienka, wynosząca około od pięciu do dziesięciu centymetrów warstwa betonu podkładowo-wyrównawczego. Jest to pomocne w wyrównywaniu piachu oraz izolacji wszelkiego rodzaju istot żywych od warstwy styropianu.

Gdy beton wyschnie, należy wykonać izolację termiczną, zrobioną ze styropianu. Powinna mieć ona grubość co najmniej dwunastu centymetrów. Najlepiej jest użyć do tego styropianu ekstrudowanego, czyli XPS. Jest on do tego najlepszy, ponieważ jego płyty mają wypusty, tak zwane pióra, które zapobiegają powstawaniu szczelin. Niestety, jeśli dojdzie do tego, że styropian się ukruszy bądź szczeliny powstaną, to należy wypełnić je pianką montażową.

Kolejną warstwą jest zbrojenie płyty fundamentowej oraz folia. Bardzo często stosowana jest na to stanowisku siatka zbrojeniowa góra-dół wraz ze stalowymi prętami pod kominem lub zbrojeniami pod ściany nośne. Końcową warstwą jest płyta fundamentowa, która wylana jest z betonu. To właśnie na nią można układać posadzkę.

Płyta fundamentowa – parametry

Podczas wykonywania płyty fundamentowej bardzo ważne jest, by pamiętać o określonych parametrach, dzięki którym poszczególne jej części będą służyć znacznie lepiej. Pospółka, która wykonana może zostać z piachu czy żwiru, nie może posiadać ziaren, których średnica jest większa niż około piętnaście milimetrów. Gdy zamiast pospółki używamy tłucznia, to jego kruszywo najlepiej, gdyby występowało w jak najdrobniejszej postaci. W innym razie bardzo ciężko będzie je odpowiednio zagęścić.

Najlepszą ścisłość pospółki osiąga się wtedy, gdy jest ona delikatnie wilgotna. Czasem można nawet lekko zwilżać ją wodą. Następny element płyty to ocieplenie, które wymagane jest na bokach oraz całym spodzie. Pod płytę fundamentową konieczne jest zastosowanie styropianu, który posiada odpowiednią gęstość. Jest to co najmniej EPS 250 036, którego dawne oznaczenie to FS czterdzieści.

EPS (z angielskiego Expanded PolyStyrene) to bardzo ważny parametr, który oznacza wytrzymałość styropianu na ściskanie. Grubość izolacji termicznej nie może być mniejsza niż dziesięć centymetrów. Najlepiej jak wynosić ona będzie od piętnastu do dwudziestu pięciu centymetrów. Natomiast jeśli chodzi o dolne pręty uzbrojenia to najlepiej, gdy leżą one na podkładkach dystansowych o grubości około pięciu centymetrów. Gdy mowa o warstwie betonowej to wybrany na jej miejsce materiał powinien posiadać co najmniej klasę C dwadzieścia bądź C dwadzieścia pięć.

Płyta fundamentowa – krok po kroku

1. Przygotowanie podbudowy. Na samym początku zostaje wytyczony obszar, na którym owa płyta fundamentowa zostanie wykonana. Należy wymienić górny grunt, który nie nadaje się do bezpośredniego posadowienia. W przygotowanych rowach ułożyć na dnie rowy melioracyjne, aby odprowadzić wody gruntowe. Powstały wykop jest wypełniany odpowiednim materiałem zasypowym. Zwykle jest to mieszanka o odpowiednich parametrach lub kruszony kamień. Po wypoziomowaniu balast jest odpowiednio zagęszczany mechanicznie, aby zapewnić stabilność materiału podłoża.
2. Rozłożenie elementów brzegowych. Po przygotowaniu fundamentu pod płytę podstawy można kontynuować układanie gotowych elementów systemu ramowego. Nie tylko izolują one krawędzie płyty dennej, aby nie dopuścić do zbyt dużej ilości ciepła do gruntu, ale również pełnią funkcję szalunkową, podczas wypełniania tej płyty mieszanką betonową.
3. Wyrównanie kształtek styropianowych. Po przygotowaniu fundamentu pod płytę fundamentową można kontynuować układanie gotowych elementów systemu ramowego. Nie tylko służą one do izolacji termicznej brzegów płyty, czym chronią ją przed nadmierną ucieczką ciepła do gruntu, ale także pełnią funkcję deskowania, podczas gdy wypełniana jest ona mieszanką betonową.
4. Trwałe połączenie elementów. Zabieg spinania ze sobą elementów brzegowych specjalnymi płytkami kolczastymi oraz grzebieniami, pozwala w bardzo szybki i łatwy sposób połączyć ze sobą wszystkie elementy krawędziowe tej płyty. Praca staje się jeszcze bardziej przyjemna oraz łatwa, gdy stosuje się specjalnie przygotowane do tego akcesoria.
5. Uszczelnienie łączenia. Na miejsce połączenia poszczególnych elementów brzegowych wsuwany jest klin, który niweluje mostek termiczny. Jeśli chcemy mieć większą pewność co do trwałości połączenia można uszczelnić takie miejsca pistoletową pianką montażowo-uszczelniającą.
6. Sprawdzenie ustawienia szalunku traconego. Obrys fundamentu pod budynek zostaje utworzony po rozstawieniu wszystkich elementów krawędziowych, a specjalnie przygotowane kształtki biegowe ułatwiają dokładniejszy montaż wszystkich narożników, należących do płyty fundamentowej. Jeśli prawidłowo rozstawimy elementy krawędziowe, to idealnie odwzorowują one obrys, który został wcześniej wytyczonych przez geodetę.
7. Sprawdzenie zewnętrznych wymiarów fundamentu. Elementy peryferyjne powinny być dokładnie ustawione w kierunku pionowym i poziomym. Im dokładniej zostanie to wykonane na tym etapie, tym większe prawdopodobieństwo, że ułoży się pozostałe elementy planszy.
8. Wyznaczenie punktów pod przepusty. Po rozstawieniu, połączeniu i uszczelnieniu elementów brzegowych należy wyznaczyć punkty rurociągu zgodnie z wcześniej przygotowanym projektem.
9. Rozłożenie instalacji pod płytą. Przed ułożeniem poziomych płyt izolacyjnych na fundamencie, wszystkie kanalizacje i przepusty powinny zostać ułożone. Każdy punkt oparty jest na wcześniej przygotowanym projekcie. Na tym etapie nie ma miejsca na błędy. Każdy punkt musi być dokładnie wymierzony w stosunku do elementu obwiedni. Jeśli wszystko będzie w porządku, doły po wykopach zostaną wypełnione piaskiem i odpowiednio zagęszczone.
10. Ułożenie poziomej izolacji termicznej. Można rozpocząć montaż poziomej izolacji termicznej płyty fundamentowej po ostatecznym zagęszczeniu podbudowy i wyrównaniu. Przestrzeń pomiędzy elementami brzegowymi wypełnia się najczęściej płytami styropianowymi, które układane są w tak zwaną mijankę. Wszystkie miejsca, w których płyta się łączy, uszczelniamy pianką, która pozwoli nam na uniknięcie mostków termicznych.
11. Wykonanie przejść w izolacji pod przepusty. Inwestorzy zazwyczaj decydują się na zaizolowanie płyty fundamentowej ociepleniem o grubości od dwudziestu do trzydziestu centymetrów. Pozwala to na uzyskanie bardzo dobrego przenikania ciepła w całej konstrukcji. Dzieje się to dzięki możliwości układania płyt ocieplenia w dwóch warstwach.
12. Montowanie zbrojenia. Zbrojenie układa się, gdy już nasza izolacja płyty jest gotowa. Na początku, na specjalnych dystansach, układa się dolne zbrojenie, pamiętając o zachowania miejsca na odpowiednią otulinę betonem. Później mocowane są kobyłki, na których ustawia się górny pas zbrojenia. Strzemionami i prętami dozbraja się krawędzie płyty, jak i miejsca o większych obciążeniach.
13. Rozłożenie systemu grzewczego. Na etapie montażu stalowych prętów, ogrzewanie podłogowe może być posadowione na podłodze. System działa podobnie jak tradycyjne ogrzewanie podłogowe. Każdy pokój posiada osobny obieg grzewczy. Dlatego korzystając z domu, możemy w pełni kontrolować temperaturę w każdym pomieszczeniu.
14. Sprawdzenie szczelności instalacji. Po rozłożeniu rur wszystkie obwody grzewcze podłącza się do rozdzielacza i chowa w puszkach podtynkowych lub natynkowych. Bardzo ważne jest sprawdzenie szczelności systemu przed wylaniem deski. Odbywa się to poprzez wtłaczanie powietrza pod ciśnieniem. Jeżeli ciśnienie nie spada przez kilka godzin, można uznać, że rura grzewcza jest szczelna.
15. Zalanie betonem. Ostatnim już etapem budowy jest betonowanie. Na budowę dostarczana jest mieszanka betonowa, a później za pomocą pompy, która umieszczona jest na wysięgniku jest ona  wylewana. Podczas tej czynności należy pamiętać, by mieszankę rozprowadzać równomiernie. Można zrobić to nawet z dokładnością co do kilku milimetrów dzięki niwelatorowi.